HERSTEL-MEDIATION OOK INZETBAAR BIJ DISCRIMINATIE OP GROND VAN HANDICAP OF CHRONISCHE ZIEKTE

Noortje van Lith is 21 jaar, studeert juridische dienstverlening (MBO 4) en is rolstoelafhankelijk. In een open brief aan premier Rutte schreef zij dat zij "geschrokken" was "van het bericht dat u ermee akkoord gaat dat werkgevers mensen met een beperking onder het minimumloon mogen gaan betalen en dat wij minder aanspraak kunnen maken op een pensioen."

Premier Rutte reageerde: "Ik snap heel goed dat Noortje van Lith uit Roosendaal knokt voor haar droombaan. Ik ben deze week in China, maar (staatssecretaris) Tamara van Ark nodigt haar snel uit voor een gesprek. Dit kabinet staat voor gelijke kansen voor iedereen."
Dat dit kabinet staat voor gelijke kansen voor iedereen, is natuurlijk geen verdienste van dit kabinet, maar een wettelijke plicht. Want zo staat het in artikel 1 van de Grondwet. Als uitwerking van dit Grondwetsartikel is onderscheid "op grond van handicap of chronische ziekte" op het werk verboden (art. 4 van de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte).

Waar een rechter een partij gelijk geeft en de andere partij in het ongelijk stelt, stellen partijen in een herstel-mediation samen een omgangsconvenant op, waarin zij afspraken vastleggen over hoe zij in de toekomst met elkaar om zullen gaan

Wie zich op haar/zijn werk gediscrimineerd voelt, doet er goed aan daarvan melding te maken. Als het kan bij de vertrouwenspersoon, of bij de bedrijfsarts, of bij de leidinggevende. Een gespecialiseerde herstel-mediator kan betrokkenen dan helpen om samen een goede oplossing te vinden. Dat is sneller en goedkoper dan via een gerechtelijke procedure en vooral: duurzamer. Want het belangrijkste verschil is, dat waar een rechter een partij gelijk geeft en de andere partij in het ongelijk stelt, in een herstel-mediation partijen samen een omgangsconvenant opstellen, waarin zij afspraken vastleggen over hoe zij in de toekomst met elkaar om zullen gaan.